Przejdź do zawartości

Zinetuła Bilaletdinow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zinetuła Bilaletdinow
Зинэтула Билялетдинов
Ilustracja
Zinetuła Bilaletdinow (2012)
Data i miejsce urodzenia

13 marca 1955
Moskwa

Obywatelstwo

Rosja

Wzrost

181 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

lewy

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 hokej na lodzie
srebro Lake Placid 1980 hokej na lodzie
Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Aleksandra Newskiego (Federacja Rosyjska) Order Honoru Order Przyjaźni Narodów Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Zinetuła Chajdarowicz Bilaletdinow, ros. Зинэтула Хайдарович Билялетдинов (ur. 13 marca 1955 w Moskwie) – były radziecki hokeista, reprezentant ZSRR, dwukrotny olimpijczyk. Trener i działacz hokejowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera zawodnicza

Wychowanek i zawodnik Dinama Moskwa przez całą karierę zawodniczą.

Uczestniczył w turniejach Canada Cup 1976, 1981, 1984, mistrzostw świata 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1987 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 1980, 1984. Brał udział w meczu nazwanym Cud na lodzie.

Kariera trenerska

Od 2004 do 2011 trener klubu Ak Bars Kazań. Od 20 czerwca 2011 roku szkoleniowiec seniorskiej reprezentacji Rosji[2], z którą w 2012 roku zdobył mistrzostwo świata 2012. Po turnieju ZIO 2014 w Soczi Federacja Hokeja Rosji nie przedłużyła z nim umowy[3]. Od marca 2014 wiceprezes i menedżer generalny w klubie Ak Bars Kazań[4][5]. Od lipca 2014 ponownie trener Ak Barsu[6][7]. W sezonie KHL (2014/2015) poprowadził mecz numer 800 jako trener[8]. Po sezonie 2018/2019 odszedł ze stanowiska trenera Ak Barsu[9].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Zinetuła Bilaletdinow podczas spotkania z Władimirem Putinem 29 maja 2012 roku
Reprezentacyjne
  • Złoty medal mistrzostw świata (6 razy): 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1986
  • Srebrny medal mistrzostw świata (1 raz): 1987
  • Brązowy medal mistrzostw świata (1 raz): 1985
  • Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich (1 raz): 1980
  • Złoty medal zimowych igrzysk olimpijskich (1 raz): 1984
Szkoleniowe
Wyróżnienia
Rekord
  • Liczba meczów w fazie play-off KHL w roli szkoleniowca: 117 (poprawiony w 2021 przez Olega Znaroka)[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]