Utlängan
Widok ogólny wyspy z lotu ptaka od wschodu (na pierwszym planie latarnia morska) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowości |
Utlängan |
Rodzaj obiektu |
wyspa |
Położenie na mapie Blekinge | |
Położenie na mapie Szwecji | |
56°01′20,7″N 15°47′29,8″E/56,022417 15,791611 |
Utlängan – wyspa w Szwecji, w gminie Karlskrona, w regionie Blekinge. Sąsiaduje od zachodu z mniejszą wyspą Stenshamn, z którą łączy ją grobla z szosą zbudowana przez wojsko w 1950 (port obsługujący wyspę Utlängan znajduje się na wyspie Stenshamn)[1].
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wyspa jest najbardziej wysuniętą w morze z wysp archipelagu Karlskrony (tylko skała Utklippan znajduje się dalej w morze). Wyspa jest pokryta lasami i łąkami. Ma długość około 3 km i szerokość około 1,5 km. Jej powierzchnia to nieco ponad 215 hektarów[2]. Na Utlängan ulokowano wieżę widokową, która kiedyś była używana przez szwedzkie wojsko. Stoi tu też latarnia morska, która znajduje się w południowej części wyspy. Z Torhamn łączy wyspę połączenie promowe (z portu na wyspie Stenshamn)[3].
Na Utlängan, oprócz małych budynków mieszkalnych, znajduje się kilka gospodarstw położonych wzdłuż głównej drogi wyspy[4].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Na wyspie (częściwo stanowiącej obszar Natura 2000[4]) jest prowadzone rolnictwo tradycyjne. W jej części znajdują się rozległe łąki przybrzeżne o dużej wartości biologicznej. Istnieje tu unikalny krajobraz starych pastwisk z kępami krzewów. Wzdłuż południowej i południowo-wschodniej strony wyspy rozciąga się niska wydma piaskowa, której najwyższy punkt to Fyrsanden[5]. Na wyspie zanotowano obecność ćmy Anania verbascalis[6].
Okolice wyspy uznaje się za posiadające wysoką wartość przyrodniczą, m.in. stanowią ważne siedliska i obszary żerowania dla skorupiaków, ślimaków i ryb. Obszar pomiędzy Utlängan i Stenshamn jest zdominowany przez miękkie dna porośnięte m.in. rdestnicą ścieśnioną. W północnej części obszaru między Stenshamn i Utlängan na dnie występuje więcej kamieni i w tym rejonie rośnie też rupia. W rejonie wyspy występuje także rdestnica grzebieniasta, rdestnica Berchtolda, wywłócznik kłosowy i taśmy[7].
Na konferencji ochrony przyrody, która odbyła się w Berlinie w 1937, delegaci rządów Danii, Niemiec, Polski z Wolnym Miastem Gdańskiem i Szwecji, zebrani na obradach celem zmiany lub rozszerzenia umowy o unormowanie rybołówstwa na gładzicę i stornię na Bałtyku, postanowili zgodzić się na projekt umowy dodatkowej, który miał zostać polecony poszczególnym rządom do przyjęcia, w myśl której ustalono granice obszarów ze zróżnicowanymi rozmiarami ochronnymi tych ryb. Dwie z granic tych obszarów miały przebiegać od granicy lądowej Polski i Niemiec do wyspy Utlängan[8].
Latarnia morska[edytuj | edytuj kod]
Obecna latarnia (czynna) powstała w 1931 (starsza została założona w 1882 - była ośmiokątną wieżą o wysokości ośmiu metrów). Płaszczyzna ogniskowa ma 13 m, światło białe, czerwone lub zielone, zależnie od kierunku, okultyzowane dwukrotnie co 12 sekund. Latarnia jest 13-metrową, okrągłą, cylindryczną, betonową wieżą z galerią. Górna połowa latarni jest pomalowana na czarno, a dolna na biało. Stanowi prywatny dom letniskowy. Światło prowadzi ruch przybrzeżny przez przejście pomiędzy Utklippan i Utlängan. Stoi na południowym krańcu wyspy[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kunskapsunderlag Östra skärgården, Blekinge (Sturkö och Torhamns sn), s. 68
- ↑ Allt du behöver veta om Utlängan, Utdrag ur Club 300´s medlemstidning Road runner, nr 1 2006
- ↑ Affarsverken, Skärgårdstrafik
- ↑ a b Karlskrona, ALLMÄNNA INTRESSEN
- ↑ Åke Widgren, OMRÅDE AV RIKSINTRESSE FÖR NATURVÅRD I BLEKINGE LÄN
- ↑ Ingvar Svensson, Anmärkningsvärda fynd av småfjärilar (Microlepidoptera) i Sverige 2009
- ↑ Anna Scherer, Annika Liungman, Jenny Hertzman, Marin inventering av naturvärden vid Utlängan 2016, Länsstyrelsen Blekinge län, 2016, s.4, 7, 11, 16, 18
- ↑ Michał Siedlecki, Ochrona ryb morskich, w: Ochrona Przyrody, rocznik 17, Kraków 1937, s.281
- ↑ Lighthouses of Sweden, Blekinge (Karlskrona Area)