Latarnia Morska Darłowo
 nr rej. A-397 z 15.05.2009[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Wysokość wieży |
Latarnia: 21 m |
| Wysokość światła |
Nawigacyjne: 31 m n.p.m, |
| Zasięg światła |
Nawigacyjne: 15 Mm, Sektorowe: 3 Mm |
| Charakterystyka światła |
Nawigacyjne, blaskowe grupowe: |
| Data budowy |
1885 |
| Administrator | |
Położenie na mapie Darłowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego  | |
 54°26′25,08″N 16°22′42,96″E/54,440300 16,378600
| |
Latarnia Morska Darłowo – latarnia morska na polskim wybrzeżu Bałtyku, położona w mieście Darłowo (powiat sławieński, województwo zachodniopomorskie) w dzielnicy Darłówko[3].
Latarnia znajduje się pomiędzy Latarnią Morską Gąski (około 40 km na zachód) a Latarnią Morską Jarosławiec (około 15 km na wschód).
Informacje ogólne[edytuj | edytuj kod]
Latarnia jest administrowana przez Urząd Morski w Szczecinie i jest udostępniona do zwiedzania.
Dane techniczne[edytuj | edytuj kod]
Światło nawigacyjne na dachu apartamentowca „Marina Royale”:
- Położenie: 54º 26.4 N, 16º 22.6 E
- Wysokość światła: 31 m n.p.m.
- Zasięg nominalny światła: 15 Mm (27,78 km)
- Charakterystyka światła: Blaskowe grupowe w namiarze 28,5º – 208,5º
- Okres: 15,0 s
- Blask: 2,0 s
- Przerwa: 2,0 s
- Blask: 2,0 s
- Przerwa: 9,0 s[2]
Światło sektorowe na wieży latarni:
- Położenie: 54°26'25,08" N 16°22'42,96" E
- Wysokość wieży: 22,00 m
- Wysokość światła: 20 m n.p.m.
- Zasięg nominalny światła: 3 Mm (5,56 km)
- Charakterystyka światła: przerywane, światło zielone: w namiarze 107,6º – 110,6º, białe: 110,6º – 113,6º, czerwone: 113,6º – 116,6º
- Okres: 6,0 s
- Światło: 5,0 s
- Przerwa: 1,0 s[2]
Wyposażona w nadajnik radiolatarni – wysyła na żądanie sygnał rozpoznawczy D (– • • według alfabetu Morse’a)[4][5].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W marcu 1715 roku nakazano ustawienie świateł nawigacyjnych po obu stronach ujścia Wieprzy, ale dopiero po ponad stu latach wybudowano stację pilotów z 6 metrową wieżą. W 1885 roku stanął na wschodnim brzegu nieduży parterowy budynek z czerwonej licowanej cegły z kwadratową wieżą, w której mieszkał latarnik dbający o to, by lampa na latarni świeciła stałym czerwonym światłem o zasięgu 6 Mm. Źródłem światła była soczewka IV klasy umieszczona w oknie na wysokości 12 metrów, która w 1899 roku zmieniono na soczewkę VI kasy a pięć lat później spis świateł informuje o zmianie charakterystyki światła na białe, przerywane[6].
W 1927 roku wieżę latarni podwyższono o jedną kondygnację, na której zbudowano galeryjkę i laternę z białą kopułą. Do dnia dzisiejszego tak właśnie wygląda latarnia morska w Darłowie, zmieniały się tylko z latami źródła światła. Obecnie używana jest „żarówka o mocy 500 W, umieszczona w pół cylindrycznej soczewce. Całkowita wysokość latarni wynosi 23 metry a zasięg światła 15 Mm[6].
Lokalizacja darłowskiej latarni jest bardzo niekorzystna ze względu na warunki hydrologiczne. Jesienią i zimą w czasie sztormów jest zalewany cały budynek a zimą ściana od strony morza jest skuta lodem[7]. Spowodowało to konieczność umocnienia północnej ściany, która obmurowana dodatkową warstwą cegieł i otynkowana tynkiem cementowo – wapiennym, ma imponująca grubość 54 centymetrów. Z powodu nawilgocenie i zasolenia murów latarnia przez długi okres nie była udostępniona turystom, ale po remoncie kapitalnym w 2006 roku znów można ją zwiedzać[6].
Marina Royale[edytuj | edytuj kod]
W 2023 r. światło nawigacyjne dotychczasowej latarni morskiej w Darłówku zostało zainstalowane na dachu apartamentowca „Marina Royale” wybudowanego po drugiej stronie kanału portowego, ok. 130 m na zachód od wieży latarni. Natomiast na wieży dawnej latarni morskiej zainstalowano światło sektorowe, emitujące 3 kolory: biały, zielony i czerwony, pełniące rolę światła prowadzącego. Wprowadzone zmiany znacząco poprawiły wyrazistość oznakowania nawigacyjnego prowadzącego do portu Darłowo[8] [9].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Latarnia Morska Darłowo -
Latarnia Morska Darłowo -
Latarnia Morska Darłowo -
-
Latarnia Morska oraz budynek „Marina Royale” na który w 2023 r. przeniesiono światło nawigacyjne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo zachodniopomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024 [dostęp 2024-06-30].
- ↑ a b c Korekta do publikacji: nr 521 Spis Świateł tom I. „Wiadomości Żeglarskie”. 38, s. 20, 2023-09-22. Biuro Hydrograficzne Marynarki Wojennej. ISSN 2657-4705.
- ↑ Latarnia Morska Darłowo. [w:] Polskie latarnie morskie [on-line]. [dostęp 2021-04-07].
- ↑ po wywołaniu radiotelefonem na kanale 16 VHF Latarni Darłowo za: Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2013, s. 241. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- ↑ Źródło Pub. 116 List of lights jest niemiarodajnym źródłem informacji, nie do końca aktualnym we wszystkich sprawach. Dla polskiego wybrzeża najważniejszym źródłem są publikacje nautyczne wydawane przez BHMW w Gdyni, tutaj Spis radiostacji nautycznych część 1, w którym brak informacji o działających radiolatarniach na polskim wybrzeżu.
- ↑ a b c Renata Baczyńska, Polskie latarnie morskie i ich związek z gospodarką turystyczną, Bydgoszcz 2010, s. 38-41 [dostęp 2021-04-03].
- ↑ Latarnia morska w Darłowie [online] [dostęp 2021-04-05].
- ↑ Istotna zmiana w Darłowie [online], latarnie.com.pl, 14 października 2023 [dostęp 2024-04-26].
- ↑ Światło nawigacyjne latarni morskiej w Darłówku zostało przeniesione na dach Marina Royale [online], darlowo.info [dostęp 2024-04-26].
- Latarnia na stronie Polskie Latarnie. latarnie.pti.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-13)].
| Czynne | |
|---|---|
| Nieczynne istniejące | |
| Zniszczone nieistniejące |
.jpg)