Można go otrzymać z niezbyt wysoką wydajnością z diimidu kwasu perylenotetrakarboksylowego w wyniku działania stężonym kwasem siarkowym w temperaturze powyżej 200 °C. Wykorzystywany jest jako barwnik o silnej, lśniącej barwie, wykazujący dużą stabilność i odporność termiczną. W warunkach zasadowych hydrolizuje i nie nadaje się do stosowania w układach wodnych[1].
↑ abcdeMichael Greene: Perylene Pigments. W: High Performance Pigments. Edwin B. Faulkner, Russell J. Schwartz (red.). 2009, s. 261–274. DOI: 10.1002/9783527626915.ch16.